Örgüt ve derin yapılanmalardan söz açıldığında; ‘şunun alternatifi bu, bunun yerini şu alacak’ şeklinde, benzer isimlerin arayışına girilir. Konu PDY olduğunda bu böyledir. Bu yapının yerine düşünülen yapı nasıl bir yapıdır? Hepimize yaşatılmış olan tecrübede olduğu gibi, tek parçalı mıdır; yoksa çok parçalı mı?
Bu gibi tartışmalarda kimi isimler pek önemsenmez; kayda değer görülmezler. Bu kadar gözler önündeyken aynı zamanda gözden ırak olmayı da başarabilmektedirler. Başlı başına bu durum bile ciddî bir soru işareti değil midir?
Bu topraklarda yaşayan genç mü’minlere rol model olarak sunulan Mustafa Ceceli’nin patlak veren son hâdisesinde de adı geçen Ahmed Hulûsi’den bahsedeceğiz.
Bâtınî-Materyalist gibi tuhaf bir şey olarak tanımlanabilir belki düşünce dünyası. Zira nusûs-i dinîyeyi bâtınî yorumlarla berhava ederken, delâlet vecîhlerinden bazılarını materyalist bir edayla izaha girişir.
Öncüsü olduğu dejenerasyonun tahribatı, ürkütücü boyutlardadır. Muhataplar, aynı zamanda hipnoz olmuş gibidirler. İnandırıldıktan sonra, ne âyet bir fayda verir kendilerine, ne de bir hadîs-i şerîf. Kapılmışlarına, tarihî birtakım hadiseleri anlatabilmek, kabullendirebilmek dahi oldukça zordur. İnananları, onu eşsiz ve tek merci sayarlar. Sorgularlar elbette, kafalarını özgürce kullanırlar, fikir ve düşünce hürriyetleri de vardır; lakin entelektüel ve felsefî sorgulamalarının nihaî noktası, Ahmed Hulûsi’nin tespitlerinin bulunduğu yerdir.
Yapılanması ciddî oranda malvarlığı sıralamasında iyi yerlerde bulunan zengin işadamlarını, akademi çevrelerini, askerleri, üst düzey mühendislerle bürokratları ve medyatik ünlüleri kapsar! Son derece tehlikelidir. Verdiği cevaplar, kafa konforunu bozmak istemeyenlere ilaç gibi, âdeta şurup gibi gelmektedir.
Muhataplarının kahır ekseriyetini oluşturan entelektüel birikimi yüksek kesime göre dinî, dogmalardan ve nakle mahkûmiyetten kurtaran şahıstır. Kavramlara ve tasavvurâta dönük bilimselimsi(!) saçma sapan açıklamalarıyla, boynu teslimiyet kemendine elverişli olmayanları okşayıp bağlarken, içerisinde manevî boşluğu bulunanların bilincini, burçlara bağlı açıklamalarıyla fetheder. Velhasılıkelam, bu hareket tarzı söz konusu muhatap kitlenin iştahla üzerine abanmasını ve kendisine hayran olmasını sağlar.
Allah’a (Celle Celâluhû) karşı birer Pollyanna misalidirler. Saksıdaki çiçeği, ormandaki ağacı sevmek gibidir, Cenâb-ı Hakk’ı sevmek onlar için. İbadetler de formuyla birlikte kendi takdirlerine aittir. Geniş bir kulluk yetkisine sahiptirler. Böyle tuhaf bir ahvalleri vardır; devamı uzun gider vesselâm.
O da Amerika’da, Pensilvanyalı’dan belki de daha derin korunmakta ve desteklenmektedir. Bu durumu ve muhatap kitlesinin niteliği açısından, söz konusu şahsın üzerine yoğunlaşmakta fayda vardır. Unutmamalı ki, zihinleri, münhasıran inancı dejenere yoluyla nesilleri berbat ve harap etmek, darbe girişiminden de, ekonomik buhranlardan da çarpıcı ve sonuçları açısından daha ürkütücü olabilecek bir şeydir!
Hidayet, Allah Subhânehu Tebâreke ve Te’âlâ’dandır, bizeyse dilemesi ve dilenmesi düşer…
Kaynak: http://beseriyet.com/2017/05/31/ahmet-hulusi-ve-burc-tarikati-tehlikesi/
Bu haber 3372 defa okunmuştur.
