Türkiye’de hiç konuşulmayan, konulmasına da gerek olmayan, Şia’nın gündemi olan konuları getirip burada dillendiren Haydar Baş.
Size bir kaç örnekle bu “dall” ve “mudil” olan zatı deşifre edelim..
HAYDAR BAŞ’IN KİTABINDAN SADECE BİR ÖRNEK;
Haydar Baş’ın kaynak verdiği kitap Seyyid Razi adıyla bilinen Şii alimlerinden biri sayılan Muhammed b. Hasan Musevi (359-406) tarafından yazılmış. Yani adam kitabında sahabeye hakaret etmek için Şia’yı kaynak olarak gösteriyor. Halbuki aynı kitapta Hazreti Ebubekir, Ömer ve Osman (Radıyallahu anhum) hakkında Hazreti Ali’nin bir sözü daha var, hiç onu görmüyor. Yani eğer bu kitap muteber ise işte o kitapta Hazreti Ali’ye atfedilen bir söz:
“MUAVIYE’YE MEKTUPLARI 6
Ebubekir’e, Ömer’e, Osman’a biat edenler, onlara biat ettikleri şartlarla bana da biat ettiler. Orda bulunanlardan birinin, bir başkasını seçmesi, bulunmayanın bu biati reddetmesi mümkün değil. Meşveret ancak Muhâcirlerle Ansara ait. Onlar toplandılar da birisine uydular, ona imâm dediler mi bu, Allah’ın da razı olduğu bir şey. Onların yaptığı işe razı olmayıp imâmı kınamak, yahut bir bidate uymak sûretiyle verdikleri hükümden çıkanı, çıktığı şeye bırakırlar. Fakat ısrâr ederse, inananların yoluna uymadığı için onunla savaşa girişirler ve döndüğü şeyin vebâlini de Allah, onun boynuna yükler.”
Görüldüğü gibi kitabın işine gelen yerini alıp, işine gelmeyen tarafını da bırakıyor ancak kitap bu şekli ile kendi içinde çelişiyor zaten.
Yazdığı kitabın bazı yerlerinde de kasıtlı olarak: “Ehli sünnetin büyük alimlerden” diyerek isim verdiği kişilerden alıntı yapıyor. Buhari Ve Müsim’i de uzunca bir hadiseden bir cümle alarak kaynak olarak göstermeye çalışıyor… Yani adama şia adına kitap yaz demişler de elinden geleni yapmış gibi bir izlenim var ortada…
Bu haber 20366 defa okunmuştur.
