Şimdi diyalog konusuna gelelim:

 İki: Hayrettin Karaman Bey, (Benim "dinleri birleştirmek" gibi bir delice düşüncem olamaz) diyorsa, bu beyân bu hâliyle sevindiricidir. Biz onun düşüncesini bilemeyiz. O, kendisiyle Mevlâ Teâlâ arasındadır. Lâkin O’nun işlerini görüyor ve biliyoruz; onlar şu dediğini yalanlamaktadır. Şurada söylediklerini, fiilleri ve tavırlarıyla mütenâsib hâle getirmelidir. Zîrâ, bilhassa günümüzde hangi sözlerin ve amellerin samîmî hangilerinin nifâk îcâbı olduğu iyice birbirine karışmıştır. O bakımdan söz ile fiil tenâsübü/uygunluğu lâzımdır. Biz kendilerinden bunu da bekliyoruz. Hem, bazı işler, tavırlar ve inançlar da vardır ki, onlara götürecek illetleri, sebebleri veya mukaddimeleri işleyenler, bazen bilerek işlerler; bazen de bunun farkında bile olmayabilirler. Biz mes’elenin hakîkatini bilemesek de hâricî delîller ve karîneler işimizi kolaylaştırır. Dînî rivâyet ve dirâyette -hele sâbıkalılarda- asıl olan Berâet-i Zimmet değildir. Cerh ve Tâ’dîl ilmi bu dediğimizin isbâtıdır. Onda asıl olan zimmetin berâeti değildir. Dîn üzerinde işlenen cinâyetlerin târîhî seyrini sadece derinlemesine öğrenenler değil, kuşbakışı olarak bile seyredenler bir çok dehşet verici hakîkati göreceklerdir; günümüzde artık medya önünde alenen işlenen diyalog ismi altındaki mübtezellik ve kepâzeliklerin birçok bakımdan gizli yanı kalmadığını ve ucunun nereye varacağını net bir biçimde müşâhede edeceklerdir. Birilerinin garba doğru hızla yol alan trene binerek istikâmetini şarka çevirip şarka doğru gittiğini iddiâ etmeleri hakîkatten neyi değiştirir?.. Ümmet’in başına belâ olanlar umûmiyetle yaptığının farkında olmayan ve burnunun bir karış önünü bile göremeyen yiğit ve kahraman müctehidlerdir(!)… O eşsiz ictihâdlarıyla Tanzimatçıların yalakalığını yapıp hasretle çektikleri bu günleri Ümmetin başına belâ eden Müctehidler(!)… Hâsılı, biz Karaman’ın bu işin mutlaka farkında olduğunu iddiâ etmedik. Burada ne zulüm ne de bühtân yoktur. Bühtân ve iftirâ ile zulmün nerede olduğunu ve kimler tarafından işlendiğini biraz sonra göreceğiz.

  Üç: Bir anlık tenezzül edip farz-ı muhâl diyelim ve kabûl edelim ki, Sn. Karaman’ın iddiâ ettiği gibi “Efgani, Abduh, Reşid Rıza hakkında yazılanlar da, muhaliflerinin yazılarıdır. Tarafsız değildir, ilmi belgelere dayanmıyor.” Bunlar var sayalım ki, böyledir de taraftarı olan kör ve sağır âşıklarca yazılanlar çok mu tarafsızdır ve belgelere dayanıyor? Hem, sözü edilen tarafsızlıktan ve ilmî belgelerden ne anlaşılıyor? Bu husûsta ciddî tezler ve engin araştırma mahsûlü kitâblar yazılmıştır. Hangisini dikkat ve insafla okudu da ilmî ve tarafsız bulmadı? Tarafsız ve ilmî olmamalarının sebebi nedir? Muhâliflerince yazılmış olmaları mı? Bu, şu iddiâsı için kifâyet eder mi? Söylenilenlerin tarafsız ve ilmî olması için taraftarlarınca mı yazılmış olması lâzım? “Şu yazılanlar şundan şundan dolayı ilmî değildir” diyecek yerde, havanda su dövülüyor. Böylece de “çok tarafsız ve ilmî”(!) sözler sarfediliyor.

   İçlerindeki âyet ve hadîsler ile hakîkî âlimlere âid sözler çıkarılırsa, günümüzdeki piyasa yapan her türlü inhirâfların, onları yumurtlayan zındıklıkların ve pisliklerinin kaynağının, galerisinin Menâr Tefsîri ile Menâr mecmûaları olduğu görülecektir. İslâm’da bilinen manasıyla Cin ve Şeytanların olup olmadığı, Îsâ aleyhisselâm’ın nüzûlünün olup olmayacağı, İslâm’ın ve Kur’ân’ın geçmiş Şerîatları ve Tevrât ile İncîl’i nesh edip etmediği, Sünnet’in Şer’î bir hüccet olmadığı (Mason biraderlerin idâresinde çıkan Menar Mecmuâsındaki Doktor Sıdkı kâfirinin makalesi), İslâm Mezheblerinin bir yana fırlatıldığı, Müctehid imâmların birer köylü Mehmed ağa derekesine düşürüldüğü ve daha niceleri… Bir de şunların gâvur dostlarının lehlerindeki şehâdeti onlarca neden makbûl olmasın, bir mâni' mi vardı?

  Dört: Demek, Müslümanlar bakımından iman esaslarını altıdan ikiye filan indirmediniz öyle mi? Ey akl-ı selîm sâhibleri!... Bu ifâdelere iyi dikkat ediniz… Göreceksiniz ki, onlarda bir yalan, yâhud yanlış, bir de her şeyi ortaya döken i’tirâf vardır; müdhiş bir i’tirâf!...

   (Bir): Kulların Allah’a şirksiz îmân, Âhirete şeksiz îmân ve Amel-i Sâlih ile cehennemden kurtulup cennete girilebileceğini, siz demediniz mi? Şu sözlerinizle ne demek istediniz? Kimi kandırmaya çalışıyorsunuz? Yoksa siz ne dediğini artık anlamaktan mahrûm hâle mi geldiniz? Bu sözün lâzımı, Lüzûm-i Beyyin ile (Peygamberlere, Kitâblara, Meleklere ve Kadere îmân etmemek, cehenneme îmân etmek ise cennete girmenin temel sebebi değildir) demek değil midir?.. Hattâ, Allah’ı yalanlayarak “Kur’ân’ın peygambere îmân edin demediğini” (Polemik Değil Diyalog: 36) siz iddiâ etmediniz mi? Bu açık bir beyân değil midir? İki cümlenizi yan yana koyalım:

 “Kur’ân’ın peygambere îmân edin demediğini” (Polemik Değil Diyalog: 36), “Peygamberimizin peygamberliğini inkar etmeyecekler.” (Yukarıdaki cevâbî yazınız)

 Şu iki ifâdeden ne anlaşılır? Önümüzde birkaç ihtimâl var: Birincisi: İlk sözden tevbe etti. Buna ancak seviniriz. Ancak bunu açık bir dille ifâde etmelidir. İkincisi; Birinci sözün gereği olan inancı aynen koruyor; ama, ikinci sözdeki ma'nâyı bir edeb kabûl ediyor. Üçüncüsü: O, inkâr etmeyeceklersözüyle îmân edecekler demek istemiyor. Aksine “O da bir peygamberdir ama O’na îmân etmek veya uymak mecbûriyeti yok; O, bütün insânlığa gönderilmedi. Birileri bir başka Peygambere uysa da olur” demeye getiriyor. Bu Mü’mini kâfir yapan bir düşünce ve sözdür. Dördüncüsü: “Kur’ân îmân edin demedi”; ama, “Sünnet îmân edin dedi” demek istiyor. Bu söz, -ikinci parçası doğru ise de- ilk parçası doğru olmayan ve Kur’ânı yalanlamakla Mü’mini kâfir yapacak olan bir sözdür. Beşincisi: Bu “Peygamberimizin peygamberliğini inkar etmeyecekler” diyaloğ’un selâmeti sebebiyle bir siyâset ve üslûb îcâbı olarak Müslümanların infiâli bertaraf edilmek için söylendi. Bu da açık bir inkârcılıktır.

Hâsılı, Birinci ihtimâlin dışındakilerin hepsi küfürdür. 

(İki): Neden mutlak olarak, yani herkes bakımından değil? Bu “Müslümanlar bakımından iman esaslarını altıdan ikiye filan indirmedim” sözünde “Müslümanlar bakımından” sınırlandırması ne için getirildi? Yoksa îmân esasları Müslümanlar bakımından altı ise de Yehûdî ve Hristiyanlar bakımındansadece Allah’a şirksiz îmân, Âhirete şeksiz îmân ve Amel-i Sâlihdir mi demek isteniyor? Değilse, bu Müslümanlar bakımından kaydı neyi ifâde ediyor? Yoksa (bu dediklerimi şimdilik Müslüman olmayanlar için söyledim. Müslümanlar için söylemenin ise henüz zamanı gelmedi) mi denilmek isteniyor? Sn. Karaman!... Siz ne dediğinizi biliyor musunuz? Evet, evet, siz her şeyi yazıyorsunuz ve diyorsunuz da bunu körler veya görmemek için sıkı sıkıya gözünü kapatanlar görmüyorlar; sağırlar veya işitmemek için kulağını iyice tıkayanlar işitmiyorlar; yoksa her şey açıkça yazılmış, her şey yüksek sesle söylenmiş…

    Beş: (Ehl-i kitap için de, bazı İslam alimlerinin, şu şartlar ile kurtulabilecekleri kanaatinde olduklarını naklettim)derken de önceki yalanınızı tekrâr ediyorsunuz. Öyle bir İslâm âlimi yok. Varsa isim vermeliydiniz. Cevâbî yazımızda bunu uzun uzun anlatmıştık. Aksine bunu söyleyenler zındıklardan başkası değildirler.

    [Sonraki bir yazınızda bu İslâm âlimlerinin(!) Abduh, Reşîd Rıza ve Süleyman Ateş olduklarını söylediniz. Lâ habbe velâ kerâmete… Bozacının şâhidi şıracı… Bütün bir Ümmet ve âlimleri bir yanda; üç şövalye ise başka bir yanda. Ayıb diye bir şey var… Biz, mason birâderlerin böylesi açık ifâdelerini bilmiyorduk. Evet onların bir çok küfriyyâtını biliyorduk da, bunu bilmiyorduk; tashîh-i nakil isteriz. Doğrusu işimize de yarar. İpe sapa gelmez hezeyanların sâhibi Ateş de İslâm âlimi ise, ört ki ölem; innâ lillâhi… Biz ise “İslâm âlimi” derken Îmân, İslâm ve İctihâd mertebesinde ilim sâhibi olanları ve bunların izinde giden âlimleri kasdediyoruz; dînini dünyası için satanları değil.]

Şöyle demiş idiniz:

  Biz de şöyle bir cevâb vermiştik:

(Bir): Üç görüş diye bir şey yoktur. Mü’minler kandırılmak isteniyor. Aksi halde isbât edilsin ama zamânın zındıklarından isim verilerek değil. Bunların delîli değil şübhesi bile yoktur. Âhir zamân nebîsine sahtekâr, kitabına da uydurma diyenlerin bütün İslâmî delîller ve bir buçuk milyarı aşkın İslâm âlemi ve geçmiş onca İslâm medeniyetleri önlerindeyken ma’zûr görülmelerinin delîl bir yana hangi şübhesi olabilir?..

(İki): Böyle bir bakış ne İslâm inancında ne de sapık Mezheblere âid İslâm düşüncelerinde yoktur. Ortada süzme bir yalan, katıksız bir kandırma ve iftirâ vardır…

(Üç): Kat’î nasslar karşısındaki -görüş bile olamayacak- bir hezeyânın görüş kabûl edilip savunulabileceğini söylemek, eğer her düşeni/yitiği bir bulan çıkar şeklindeki bir Arab atasözü ma’nâsındaysa, doğru; evet ineğe ve sıçana tapınmayı bile savunan on milyonlar var. Yok eğer meşrû’ çerçevede ve ma’kûl sınırlar içinde bu da mümkündir denilmek isteniyorsa, Karaman’ın aksi inanca sâhib olduğu farz edilse bile ortada bir acabası ve tereddütü vardır. Bu acaba da, bir Mü’mindeki îmân’ı götürür.

(Dört): Kaldı ki, mevzû bütünlüğü içinde asıl savunulan görüşün bu olduğu karînesiyle şu görüş mücerred bir nakil olmaktan çıkıp Karaman tarafından iltizâm edilmektedir. Kaçamak davranmanın âlemi yoktur. Nitekim nakillerin bazen sâhiblenildikleri de olur ki, onlar o zaman nakil olmakdan çıkıp da’vâ hâline gelirler.

 Artık bundan sonra, şu nakliniz bir da’vâ hâline geldi.

Yedi: (Teslîs’e inananların cennete gireceklerini) iddiâ ettiğinizi söylemedik. Teslîse inananların kâfir olduğuna dâir açık bir âyet (Mâide:73) getirdik. Sonra da sorduk: (Teslîse inanmayan kaç Hristiyân var? Şu anda Karaman ve görüşünde olanlar, Teslîs inancında olanlara kâfirdirler diyebilecek midirler?) Size sorduğumuz suâlin cevâbını yine alamadık. Bir daha soralım: “Kâfirdirler” diyebilecek misiniz? Evet, Teslîs’e inananların cennete gireceklerini açık bir ibâreyle belki demediniz; bunu bilmiyoruz. Zâten böyle bir iddiâmız da olmamışdı. Lâkin, cennete giremez veya cehenneme girecek de demediniz. Bir daha soruyoruz:

    Sekiz: “Daha doğrusu bugün kabul edilen resmi hristiyanlık veya yahudilik inancına sahip olanlar  cennete girecek demedim) diyorsunuz. Allah aşkına söyleyiniz; sizin diyalog yaptığınız, konuştuğunuz Yehûdîler ve Hristiyânlar resmî değil de gayr-i resmî mi idiler? Vatikan temsilcisi, Haham? Veyâhud berâber nutuklar attığınız Yehûdîler ve Hristiyânlar içinde resmî olmayan kaç Hristiyan ve Yehûdî vardı? Veya hiç var mıydı? Var idiyse kimlerdi? Yoksa târih tünelinden eskiye gidip İznik Konsili’nde Hristiyanlıktan tard edilen/kovulan Hristiyânlar veyâ Yehûdî tahakkümüne isyân eden Yehûdîleri bulup onlarla mı diyalog yaptınız, onlarla mı konuştunuz da bizim haberimiz olmadı?